در این مقاله، از نظریه­ی تابعی چگالی و محاسبات اصول اولیه جهت ارزیابی ویژگی­های ساختاری، دینامیکی و ترموفیزیکی فسفید توریم استفاده شده است. ویژگی­های ساختاری شامل ثابت شبکه (a0)، مدول حجمی (B0) و مشتق مرتبه­ی اول مدول حجمی (B0') می­باشد که با استفاده از برازش معادله حالت درجه سوم بریچ – مورناگون محاسبه و با سایر داده­های تجربی مقایسه می­شوند. این مقایسه نشان دهنده همخوانی رضایت­بخش بین ثابت شبکه­ی محاسبه شده و تجربی است. دیاگرام پاشندگی فونونی با استفاده از رهیافت پاسخ خطی در امتداد نقاط پرتقارن محاسبه شده است. نتایج نشان دهنده نبود مدهای منفی در طیف فونونی و درنتیجه در تعادل بودن ساختار به صورت دینامیکی است. با مقایسه­ی بسامد نوری به دست آمده با داده تجربی ناشی از اندازه گیری غیرکشسان نوترون، همخوانی مناسبی ملاحظه شد. تحلیل نمودار چگالی حالت­های فونونی این ماده نشان دهنده وجود یک شکاف فونونی در فاصله 1-cm 115 تا 1-cm 262 است. ویژگی­های ترمودینامیکی شامل دمای دبای، آنتروپی ارتعاشی، مدول حجمی هم­دما، ظرفیت گرمایی هم­حجم، انبساط حرارتی و پارامتر گرونایزون با کمک روش شبه ­هماهنگ دبای در فشار و دماهای بالا ارزیابی شده­اند. مشاهده شده است که دمای دبای این ماده با افزایش دما در یک فشار ثابت کاهش یافته و با افزایش فشار در یک دمای ثابت افزایش می­یابد. کاهش پارامتر گرونایزون بر اثر اعمال فشار، تغییرات بسامد های فونونی را با تغییرات حجم سلول واحد نشان می دهد. همچنین، افزایش پارامتر گرونایزون در اثر افزایش دما، می تواند نتیجه تغییر دینامیک شبکه باشد.

امروزه یکپارچه سازی طبیعت و ساختمان ها در قالب پشت بام ها و دیوارهای سبز به عنوان یک راهبرد پایدار در شهرها مورد توجه قرار گرفته است. اما مطالعات روی بسترهای کشتی که در این سیستم ها امکان استقرار به گیاهان بدهد، ناچیز است و دستیابی به بستری که عملکرد رشدی و تغذیه ای مناسب و پایدار زیست محیطی را برای گیاه فراهم کند، هنوز یک چالش است. هدف این مطالعه، ارزیابی عملکرد گیاه پوششی فرانکنیا (Frankenia thymifolia) در چهار ترکیب بستر کشت (30 درصد کوکوپیت+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی کمپوست، 30 درصد خاکبرگ+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی کمپوست، 30 درصد کمپوست قارچ+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی کمپوست و خاک معمول مورد استفاده در فضای سبز به عنوان شاهد) در شرایط کشت در دیوار سبز خارجی است. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کا مل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی فصول مختلف سال در چهار سطح و فاکتور دوم، بسترهای کشت در چهار سطح بود. اثر بستر بر صفات ترمودینامیک بستر و صفات مورفولوژیک، کیفی و کارآیی مصرف آب گیاه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. نتایج نشان داد که دما و رطوبت بستر در تمامی بسترهای حاوی مواد آلی بالاتر از خاک بود. همچنین، ارتفاع، تعداد گره، درصد پوشش دهی و کارآیی مصرف آب گیاه در بستر کمپوست قارچ بیشتر از سایر بسترها بود. فرانکنیا با کارآیی مصرف آب بالا و حفظ ویژگی های کیفی قابل قبول در تابستان و بهار گونه مناسبی است ولی به علت افت این صفات در زمستان، گونه مناسبی برای کاربرد در دیوار سبز خارجی در شهر مشهد در زمستان نیست. نتایج این پژوهش افزودن کمپوست شسته شده قارچ به بستر کشت معمول دیوار سبز، همچنین جایگزینی گیاه فرانکنیا به جای سایر گیاهان ناپایدار به کار رفته در دیوار سبز خارجی در شرایط آب و هوایی مشابه شهر مشهد در طی فصول بهار، تابستان و پاییز را پیشنهاد می کند.

پلی لاکتیک اسید، یکی از بزرگترین بایوپلیمرهای مصرفی در جهان است و شامل طیف گسترده ای از کاربرد در بخش های پزشکی و صنعتی است و ویژگی های جالب متعددی نظیر زیست تخریب پذیری، زیست سازگاری، استحکام بالا وغیره را دارا می باشد. خواص فیزیکی و همچنین ساختاری زنجیره های مولکولی پلیمر ها، تحت تاثیر وزن مولکولی پلیمر ها قرار دارد. بنابراین با تغییر اندازه مولکول، ویژگی های پلیمر نیز تغییر می کند. نقطه ذوب، استحکام و خصوصیات فیزیکی دیگر پلیمر نیز، تابع اندازه و ابعاد مولکول (طول زنجیره ی پلیمری) می باشند. در این مطالعه، اثر درجه پلیمریزاسیون از 5-100 بر خواص فیزیکی و ترمودینامیکی پلیمر زیست سازگار و زیست تخریب پذیر پلی لاکتیک اسید، با استفاده از تکنیک شبیه سازی دینامیک مولکولی در دما و فشار محیط، پرداخته شد و عواملی چون حلالیت، چگالی، حجم آزاد و غیره محاسبه شد نتایج حاصل از شبیه سازی، با داده های آزمایشگاهی موجود مقایسه شد که همخوانی خوب و قابل قبولی با یکدیگر داشتند. همچنین نتایج نشان می دهد که افزایش درجه پلیمریزاسیون موجب کاهش پارامتر حلالیت می شود و از درجه پلیمرزاسیون 30 به بعد تغییرات چندانی در پارامتر حلالیت PLA مشاهده نمی شود و مقدار FFV تغییر چندانی نمی کند و مقدار آن به 18. 2 درصد نزدیک است.

در این مقاله با استفاده از روش ابتدا به ساکن پارامتر هابارد موثر از اتم های La و Ru محاسبه شده است. ویژگی های ساختاری و الکترونی و ترمودینامیکی نانولایه LaRuSi با استفاده از نظریه تابعی چگالی در حضور برهم کنش اسپین مدار و با استفاده از کد Wien2kمطالعه شده است. از تقریب های شیب تعمیم یافته و شیب تعمیم یافته به اضافه پارامتر هابارد برای انرژی تبادلی همبستگی استفاده شده است. نتایج محاسبات نشان می دهند که این نانولایه رسانای غیرمغناطیسی است. نمودارهای چگالی حالت های الکترونی این نانولایه نشان می دهد که سهم عمده در توزیع چگالی حالت های الکترونی در اطراف انرژی فرمی ناشی از اربیتال d اتم سطح (Ru) است. نتایج محاسبه شده از ضریب خطی گرمای ویژه الکترون ها نشان می دهد که سهم اتم Ru واقع بر سطح نانولایه در ضریب خطی گرمای ویژه الکترونی نسبت به اتمRu واقع در لایه مرکزی بیشتر است. ویژگی های ترمودینامیکی این نانولایه از جمله مدول حجمی، دمای دبای، گرمای ویژه در فشار و حجم ثابت و ضریب انبساط گرمایی با استفاده از مدل شبه هماهنگ دبای در دمای K0 تاK 1000 و فشارهایGPa 0 تا GPa10محاسبه شده است. گرمای ویژه در حجم ثابت در دمای پایین وابستگی مکعبی به دما دارد و در دماهای بالا به حد ثابت کلاسیکیJ/molK)) 74 می رسد.

مقدمه: خواص ترمودینامیکی محلول های آبی حاوی ترکیبات قندی در صنایع مختلفی همچون تهیه مواد غذایی، صنایع نگه داری مواد غذایی و غیره کاربردهای مهمی دارد. به همین دلیل ارائه روشی مناسب برای پیش بینی و محاسبه این خواص از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش خواص ترمودینامیکی محلول های حاوی قندهایی که دارای کاربردهای مهمی در صنایع غذایی هستند نظیر گلوکز، ساکاروز، فروکتوز، مالتوز، مانوز، مالتوتریوز، زایلوز و گالاکتوز به کمک یک مدل ترمودینامیکی توسعه یافته بر پایه انرژی آزاد گیبس بررسی شده است.یافته ها: خواصی نظیر فعالیت آب در محلول های قندی، حلالیت قند در محلول های آبی، دانسیته، فشار بخار و همچنین دمای جوش محلول های آبی حاوی قند به کمک مدل ترمودینامیکی که توسط پازوکی و همکاران پیشنهاد شده بود در کار حاضر محاسبه گردید.نتیجه گیری: با توجه به تعداد داده های تجربی مورد استفاده در این تحقیق برای تطبیق و پیش بینی خواص ترموفیزیکی محلول های قندی می توان نتیجه گرفت مدل حاضر دارای دقت بسیار بالایی برای پیش بینی حلالیت مواد قندی در آب و دانسیته محلول های قندی می باشد. با مقایسه نتایج به دست آمده برای مدل پیشنهاد شده و مدل UNIQUAC می توان دریافت دقت مدل ارائه شده بیشتر از مدل UNIQUAC می باشد.

مایع های یونی بر پایه ی ایمیدازولیوم با آنیون دی سیانامید، [N(CN)2]-، دارای دمای ذوب پایین، پایداری گرمایی و شیمیایی بالا، هدایت یونی بالا و گرانروی پایین هستند که آن ها را داوطلب های مناسبی در کاربردهای صنعتی گوناگون می کند. در این کار، ویژگی های ساختاری و ترمودینامیکی دو مایع یونی بر پایه ی کاتیون 1 آلکیل 3 متیل-ایمیدازولیوم، [amim]+، (آلکیل = متیل و اتیل) و [N(CN)2]-با استفاده از شبیه سازی دینامیک مولکولی مطالعه شده است. میدان نیروی ناقطبیده تمام اتم به کار برده شد تا اثرتغییر شاخه جانبی آلکیل از متیل به اتیل و دما بر رفتار مایع-های یونی بررسی شود. کمیت هایی مانند تابع توزیع شعاعی، تابع توزیع فضایی، چگالی مایع یونی، ضریب انبساط گرمایی هم فشار و آنتالپی تبخیر مولی مطالعه شدند. چگالی مایع یونی [dmim][N(CN)2] در همه دماها بیش تر از [emim][N(CN)2] است که به علت تقارن نسبی بالاتر و انباشتگی بیش تر [dmim]+ در حالت مایع است. با افزایش طول زنجیر آلکیل از متیل به اتیل، برهم کنش های الکتروستاتیک بین یون ها تضعیف شده و برهم کنشهای واندروالسی بین یونی تقویت می شود و در نتیجه آنتالپی تبخیر کاهش می یابد.

امروزه با توجه به مزایای هیدرات در انتقال وذخیره سازی گاز طبیعی، این موضوع مورد توجه محققین قرار گرفته است. همچنین با توجه به شرایط تشکیل هیدرات که در دمای پایین وفشار بالایی می باشد سعی شده است این شرایط به شرایط محیطی نزدیک شود و برای این کار از افزودنی هایی استفاده شده است که این نقاط ترمودینامیکی را تغییر می دهد. برای پیش بینی این نقاط، مدل های ترمودینامیکی نیز وجود دارد که غالبا دارای ثوابت ومعادلات زیادی می باشند .در این تحقیق، از مدل ترمودینامیکی ساده ودقیق برای پیش بینی نمودار های فازی دما- فشار هیدرات گاز پروپان و همچنین گاز پروپان در حضور افزودنی های غیر محلول سیکلوهگزان (CH)، متیل سیکلوهگزان (MCH)،تتراهیدروپیران (THP) و سیکلوبوتانن (CB) استفاده شد. این مدل بر مبنای برابری فوگاسیته در فاز های مایع وهیدرات می باشد. از تئوری واندروالس-پلاتیو برای بیان فوگاسیته فاز هیدرات استفاده شد. برای فوگاسیته فاز گاز وهمچنین ترکیبات آلی غیر محلول در آب معادله حالت PRاز میان معادله حالات مورد بررسی مناسب تر شناخته شد .دربخش عملی با استفاده از این دستگاه، نقاط تجزیه هیدرات گاز پروپان در حضور بهبود دهنده های غیر محلول در آب به دست آمد. نتایج حاصل از مدل با نتایج آزمایشگاهی مقایسه و دقت مدل مورد ارزیابی قرار گرفت. توافق خوبی بین داده های آزمایشگاهی و مدل سازی به دست آمد. درصد خطای مطلق در سیستم های پروپان خالص، آب + پروپان+ تتراهیدروپیران، آب + پروپان+ سیکلوبوتانن، آب + پروپان+ متیل سیکلوهگزان به ترتیب 3.19% ، 4.10%، 4.16% و 2.33% به دست آمد.